17 Temmuz 2013 Çarşamba

Küçük Bir Şeker Belki Mutluluk...

İnsan yaşamak için neye ihtiyaç duyar ? Yemek, içmek, nefes almak... Peki insanlara yeterli midir bunlar ? Maddi ihtiyaçları karşılanan bir insan manevi dünyasında yapayalnız bırakılırsa pille çalışan oyuncak robotlardan ne farkı kalır? Veya evlerimizde beslediğimiz hayvanlardan ?

Belki de toplu yaşamaktan kaynaklanan bir durumdan ötürü insanların ihtiyaçları yukarıda saydıklarımdan biraz daha farklı olmalı. Onaya, desteğe, gurura, dosta, lidere, sevgiye de ihtiyaç duyar bir insan.

Peki bir insanın bunlara ulaşması her zaman mümkün müdür ? Dost dediğiniz insanlara ne kadar güvenebilirsiniz ? Brütüs değil midir Sezar'ın son dostu ve düşmanı. Kime güvenmeli insan ? Ya da birine güvenmeli mi ? Sezar mı olmalı Brütüs'ünü bekleyen yoksa Brütüs olmak daha mutlu edecekse onu mu seçmeli.

Mutluluk önem sırasında en üst düzeyde midir ? Bir insan mutlu olmak için şerefinden, gururundan bir saniyede vazgeçebilir mi ? Peki bunlar olmadan mutlu olabilir mi ?
Gördüğü anlık bir mutluluk mu kısa vadede ? Değerlerden biri bir diğerini karşılayabilir mi ?

Değişmez sanki, peki çalınabilir mi ? Ay giderken yıldızları neden saklar Güneşten ? Çalacağından mı korkar ? Deniz neden geri çeker dalgalarını kumsaldan ? Çok mu sevmiştir dalgalarını ? Bir çocuğun elinden şekerini alırsanız sadece şekeri mi almış olursunuz mutluluğunu mu ?

Bireyin mutluluğu diğer bireyi mutsuz edecekse ne yapmalıdır ? Var mıdır bir kuralı, bir kitabı ? Çocuk  daha güzel bir şekerin geleceğine kendini ne kadar inandırabilir ? Şekeri alan lezzetini yaşar elbet peki vicdan kısmında nasıl bir tavır takınır (vicdan olduğunu var sayalım) kendi iç mahkemesinde kalemi kırılan insan şekeri tatlı mı hisseder yoksa acı mı ?

Gün gelir keser de sap da bir kenarda unutulur belki. Ama o şekerin tadı mı kalır damakta sonra duyulan acı mı ? Bırakın tadını çıkarabilen çıkarsın, önemli olan herkesin kendi tadını alabilmesi. Kendi kendine yaşayabilmek...

En iyisi herkesin şekerini kendine bırakabilecek kadar dürüst olmak belki de. Herkesin şekerinin kendine kalması dileklerimle.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder