Cidden mi ya ben bu muyum? Seni hiç istemeyen birisi için gecelerini feda eden, aklına her geldiğinde boş duvarlara dalan, Açık açık "Hayır" dediği halde hala bir şeyler uman, Bir daha ona başka bir şekilde bakıp başka bir şekilde hatırlayamayacağımı bile bile "Arkadaş Olabiliriz" diyen, Onun arkadaşlığını sırf "Arkadaş Kalalım" dediği için zorunluluk hissettiği için arkadaşlığını devam ettirdiğinin farkında olup hala bir şeyler uman, Herhangi bir "AŞK" filmi izlediğinde sanki esas oğlan ben esas kız da O'ymuş gibi düşünen, Gelmeyeceğini bile bile hala o lanet olası telefonda tek bir mesaj görmeyi uman o salak ben miyim?
Kim derdi ki gün gelecek böyle bir insan olacaktım, çaresiz, gereksiz yere dert eden...
Acaba bu zamana kadar sordum mu hiç kendi kendime sen onun aklına geliyor musun, onun senin aklına geldiğinin milyonda biri kadar ? Değiyor mu böyle acınası hallere düşüp kendi aklının içine etmeye?
Hayır kardeşim ben bu değilim... Ben bu kadar aptal değilim... Sadece silkelenip kendime gelmem gerekiyor...
Unutmamam lazım ki "Değecek Olan" bir gün gelecek ve o gün ben bu kişi olmayacağım !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder