Hayatımı not aldığım bir defterim var, eski püskü değersiz bir şey ama yoldaş gibi bana...
Aşkın tarifi saklı o defterde, iki göz yeterli bazen, bazen tek bir el, bazen bir söz, bazen bir bakış...
Zor anlarımı, mutlu anlarımı, sevmelerimi, sevilmelerimi her şeyimi yazdım bu deftere her sayfasında imzam var... Her sayfada dokunuşum... Her sayfa sabır ağacı altında yaşadıklarımın birer şahidi...
Yaptığım her yanlışta biraz daha ağırlaştı defter, taşınmaz olmaya başladı...
Her muharebeden bir yarayla çıktı, kapağı yırtıldı, koptu sayfaları...
Her gelen bir iz bıraktı sayfalarına ufak belki ama her yeni sayfada göze çarpan... Sevdiklerim kocaman siyah boşluklar oluşturdu sayfalarımda, silgilerim yetmez oldu bir süre sonra...
Her okuyan anladı derdimi, ama bir şey diyemedi, her okuyan acıdı, dolmuş gözleriyle "Zavallı" diye baktı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder