Altta müzikten gelen bir ses "Vazgeç Gönül Vazgeç Sesini Duyan Yok..." defalarca tekrar açıyorum, aklıma geliyorsun zaten cehennem olan odam daha da beter oluyor. Kızıyorum, oturuyorum kalkıyorum, sonra "Suçu yok ki" diyorum düşünüyorum...

Acaba hiç geldim mi aklına, hiç düşündün mü sen de veya ne bileyim hiç geldi mi adım aklına ? Bir yanım "Boşver başkası yok mu ?" diyor diğeri "O başka" sonra lanet ediyorum sana, bana, duvarlara, aşka...

Gitmiyor ama aklımdan bir kere girdiği zaman...

Unutur muyum acaba zamanla yoksa yerine yine birini mi bulmam lazım ? Bu sanki ufak bir yaranın acısını duymamak için başka bir yerde daha başka bir yara açmak gibi ve her defasında daha hızlı daha derine daha acılı...

Peki değer misin acıya , kedere, hüzne ? Yoksa sen de bir başkasını gördüğüm zaman aklımdan uçup gidecek misin ? Bırakalım da bunun cevabını zaman versin, hani şu her şeyin ilacı dedikleri ama hiç bir işe yaramayan var ya...