23 Temmuz 2012 Pazartesi

Herşey Tek Yön : Sen...

Gece yine dayandı pencereme olanca ağırlığıyla, tek tük saydığım yıldızlar umutlarım gibiydi, teker teker azaldılar. Şimdi saysan bir elin parmaklarını geçmez. Göğüs kafesim bir kale gibi geçilmez gibi duran, ihtişamlı, ama aslında kırık dökük, yıkık bir harabe sadece. Kalbim karlar altında kalmış şaşkın bir serçe gibi ürkek ve yorgun. Yine benimle birlikte hiç terk etmeyen bekleyiş, bu berbat düşünceler saatinde. Ne seninle oluyor ne de sensiz, ne gülebiliyorum ne ağlayabiliyorum. Ne devam edebiliyorum sevmeye ne vazgeçebiliyorum senden. Sokaklar var içimde gece boyu bomboş olan, rahatsız edici bir sessizlik içinde hepsi tek noktada kesişen, hepsi tek bir yere ulaşan : Sen...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder