21 Temmuz 2012 Cumartesi

Hüzünlü Elveda...

Kederli gülücükler saçarak elveda diyorum sana. Çünkü biliyorum ağlasam da biz diye bir şey olmayacak. Belki de en acısı güzel günler düşlemekti beraber geçecek olan. Beraber bir sahil kenarında yan yana yürümekti en büyük hayalim, canın sıkıldığında sana destek olabilmek, birbirinin yaralarını sarabilecek bir çift olabilmek. Ama en önemlisi çift olabilmek, senin benim, benim de senin için yaratıldığımızı düşünmek. Anladım biraz geç oldu ama uyandım rüyadan, gerçeklere tekrar döndük. O masal perisi saat on ikiyi geçince tek tek söyledi gerçekleri. Kulaklar kapandı, diller mühürlendi, gözler ah gözler... Gözler de yaşlara ev sahipliği etti. Yarım kaldı hayaller, yarınlara kaldı umutlar. Bugün değil, yarın değil, o gün veya bugün de değil bende hala bir umut var ama içindekiler sen ve ben değil...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder